Data wydania : 06.06.2005
 Format : CD
 Długość : 62:32
 Producenci : Coldplay, Ken Nelson,Chris Allison
 Wytwórnia : Parlophone/Pomaton Emi

Lista utworów :

1.Square one (04:48)
 2.What if (04:57)
 3.White shadows (05:32)
 4.Fix You (04:55)
 5.Talk (05:13)
 6.X&Y (04:34)
 7.Speed of Sound (04:43)
 8.A message (04:45)
 9.Low (05:32)
 10.The Hardest Part (04:25)
 11.Swallowed in the Sea (03:58)
 12.Twisted Logic (05:01)
 Til Kingdom Come (04:10) - ukryta ścieżka

 

RECENZJA

 

Przenieśmy się do roku 2005.
Coldplay to już grupa znana , która sprostała syndromowi dwóch pierwszych płyt.
Tylko chyba trudno zadowolić fanów po takiej bombie jaką w 2002 roku była “A rush of blood to the head”. Jednak okazuje się , że można nagrać płytę jeszcze lepszą. Bo Coldplay każdą kolejną płytą podnosi sobie poziom. Czy jest hymnowo jak na poprzedniej płycie? Jest , lecz w dużo mniejszym stopniu.
“X&Y” to przede wszystkim fantastyczny rozmach i niesamowite brzmienie – najlepsze ze wszystkich ich albumów. Trudno jednak mówić o stylistycznych zmianach.
CP to wciąż , melodyjne i przyjemne dla ucha melodie. Ja na tej płycie nie potrafię znalezc , zbędnej sekundy , nie mówiąc o całych utworach.
Chyba już w pełni rozwinął się , kompozytorski talent Chrisa Martina.
Ponieważ tutaj każda kompozycja to perła. Zaczyna się mimo wszystko nietypowo. Słuchając początku “Square One” rzeczywiście można mieć wątpliwości , czy mamy w odtwarzaczu mamy płytę Coldplay. Lecz po gdy rusza typowy dla grupy gitarowy motyw , wiadomo z kim mamy do czynienia. Więc jaki to album? Tajemniczy.
To wielki wyróżnik jak dla zespołu mainstreamowego. Panowie zafundowali nam dawkę przestrzennych aranżacji i gitarowych brzmień , w taki sposób byśmy się zakochali.
“What if” – fortepianowa ballada , podobno stworzona dla córki Martina , Apple.
Jednak nigdy nie tworzyli ballad z takim rozmachem. Mało tu akustycznego grania , a więcej epickiej mocy i wielkości. Okazuje się , że Brytyjczycy fantastycznie potrafią budować napięcie. Rozwój akcji , może nawet zaskoczyć fanów , którzy uwielbiają dwa pierwsze albumy – czyli w gruncie rzeczy , akustyczne Coldplay.
“White Shadows” to już czysty geniusz. Pełen emocji i przebojowości ale jednocześnie inteligentny i rozważny. Kolejna piosenka to singel “Fix You” – jedna z najpiękniejszych piosenek w dorobku zespołu Coldplay. W pierwszej części spokojna , z organami i pięknymi frazami Chrisa Martina , pózniej pięknie przekształca się w gitarowy temat by w końcu eksplodować , niesłychaną częścią gospelową. Warto odnotować fakt , że wokalista napisał ten numer dla żony Gwyneth Paltrow by pocieszyć ją po śmierci Ojca.
Potem nadciągają dwa hymny godne przebojów z poprzedniego longplaya.
“Talk” i “Speed of sound” – zachwycają przebojowością i wspomnianym już rozmachem.
Ta druga piosenka to takie nowsze “Clocks” z podobną partią fortepianu.
Pomiędzy nimi znajduje się utwór tytułowy. Do wydania “Viva La Vida” najlepszy numer tytułowy zespołu. Pózniej rozmarzone, bardziej akustyczne “A Message”.
“Low” – ekspresyjny , dynamiczny numer a na syntezatorach zespół wspomaga sam Brian Eno – ich przyszły producent. Najpogodniejsza pozycja w całym zestawie to “The hardest part” – uroczy motyw fortepianu , przebojowy refren i ten Chris Martin…
Kawałek idealny na wakacje . “Swallowed in the sea” , to już rzecz z obozu akustycznego. Nowszy odpowiednik “Warning sign” z AROBTTH.
Jest też piosenka mroczna – “Twisted Logic” , taki to walczyk z bardzo mocnym refrenemi , bardzo mocnym refrenem i z bardzo mocnymi gitarami . Ej , zaraz a może mrocznymi…
W każdym razie to kolejny dowód na to , że Coldplay to geniusze na wielu płaszczyznach. I to w zasadzie koniec podstawowego zestawu. Jako bonus otrzymujemy “Til Kingdom Come” – dedykowane zmarłemu Johnemu Cashowi , który miał wspierać grupę na tym albumie.
Podsumowując – wielka płyta. Ale zapomiałem o jeszcze jednej kwesti , cechującej ten album.
Emocje. Bo te mną dyrygują podczas słuchania tej płyty. Mogę się poryczeć słuchając “Fix You” … tak , faceci także płaczą
Ale np. “Twisted Logic ” daje mi niezły zastrzyk energii.

 

SINGLE

 

Speed of Sound

Premiera odbyła się 18 kwietnia 2005 roku, w BBC Radio 1, podczas audycji prowadzonej przez Steve’a Lamacqa w poniedziałkowy wieczór.
“Speed of Sound” zacięcie walczył o pierwsze miejsce na liście UK Singles Chart z nowatorską piosenką “Axel F”, Crazy Froga. Poza tym utwór znalazł się na pierwszym miejscu najczęściej ściąganych dzwonków telefonicznych w Anglii. Dodatkowo piosenka jako pierwsza zespołu Coldplay znalazła się w dziesiątce listy Billboard Hot 100, będąc na miejscu #8, odnosząc największy sukces ze wszystkich singli zespołu.
Teledysk był kręcony w Los Angeles, 22 i 23 kwietnia 2005 roku. Odpowiedzilany za niego był Mark Romanek, znany między innymi z reżyserowania klipu Johnny’ego Casha “Hurt” i Jay’a-Z “99 Problems”. Wideoklip zdobył 4 nominacje na MTV Video Music Awards w 2005 roku.

 

 

Nagrody:

2005 – MTV Europe Music Awards – Best Song
2006 – Brit Awards – Best British Single
2006 – ASCAP Awards – Song of the Year

 

Fix You

Została wydana jako drugi singel z tej płyty w poszczególnych krajach. W Wielkiej Brytanii singel został wydany 5 września 2005 roku, stwarzając konkurencję piosence “The Importance of Being Idle” (wydanej 22 sierpnia 2005), innego rockowego zespołu, Oasis, na liście UK Singles Chart.

 

14 września 2005 roku, Fix You EP, znalazło się w sklepie iTunes Store. Wszystkie zyski z jej sprzedaży zostały przekazane Amerykańskiemu Czerwonemu Krzyżowi oraz National Academy of Recording Arts & Sciences’ MusiCares Hurricane Relief Fund. Piosenka została również wykonana na koncercie Shelter from the Storm.

Singel w niektórych regionach został wydany ze specjalnym systemem ochronnym Copy Control, zabezpieczającym przed kopiowaniem.
Chris Martin skomponował ją dla swojej żony – Gwyneth Paltrow, by pocieszyć ją po stracie ojca.

 

Talk

Premiera miała miejsce 19 grudnia 2005. Temat wiodący zaczerpnięty bez zmian z utworu “Computerwelt” formacji Kraftwerk z 1981 roku. Piosenka z miejsca stała się hitem na muzycznym rynku i razem z utworami: “Speed of Sound” oraz “Fix You” została wydana jako singel w roku premiery albumu, czyli w 2005.

 

 

 

 

 

 

 

The Hardest Part

3 kwietnia 2006 roku miał swoją premierę w brytyjskich radiach oraz stał się dostępny cyfrowo. Z kolei w maju i kwietniu tego samego roku został wydany jako międzynarodowy singel na CD w Europie, Kanadzie, Japonii i Australii.
Podobnie jak poprzedni singel zespołu, “Talk”, piosenka była hołdem dla niemieckiej grupy Kraftwerk. Po nagraniu “The Hardest Part” Coldplay uznał, iż piosenka tak bardzo przypomina utwór “Losing My Religion” zespołu R.E.M., że byli gotowi usunąć go z albumu X&Y, do czego jednak ostatecznie nie doszło.
Na oficjalnej stronie Coldplay wokalista zespołu, Chris Martin, określił “The Hardest Part” jako “okropną piosenkę z dobrym teledyskiem”. Nie podał on jednak żadnego powodu, poza krótką informacją dotyczącą kręcenia wideoklipu.

Do piosenki nakręcone zostały dwa wideoklipy. Pierwszy z nich wyreżyserowała Mary Wigmore. Został on nakręcony w porcie morskim 3 marca 2006 roku w St. Petersburgu na Florydzie. Na głównym planie widoczna była para, mająca 84 lata kobieta i mający 25 lat mężczyzna, wykonująca imponujące figury akrobatyczne. W tle widać zespół wykonujący piosenkę, w strojach z lat osiemdziesiątych. Druga wersja teledysku przedstawiała kameę ojca Chrisa, Anthony’ego Martina, jednak nie została nigdy opublikowana. Wideoklip miał swoją premierę w środę 22 marca 2006 roku o godzinie 23:05 na brytyjskim Channel 4.

 

What If

W czerwcu 2006 roku została wydana jako singel we francuskich stacjach radiowych oraz w pozostałych stacjach francuskojęzycznych umiejscowionych w Belgii i Szwajcarii. Wydanie singla na CD dostępne było w Belgii i zawierało te same utwory dodatkowe, co wydanie singla “The Hardest Part” (“How You See the World”, nagrane na żywo w Earls Court), które miało znacznie szerszy zasięg, bo objęło zarówno Europę, jak i Japonię oraz Australię.

Według wielu tabloidów piosenka opowiadała o związku wokalisty Chrisa Martina z jego żoną Gwyneth Paltrow. Zmieniło się to, gdy podczas jednego z wykonań koncertowych “What If”, na pianinie Martina znajdowało się jabłko. Zaczęto spekulować, iż piosenka w rzeczywistości dotyczy nie związku wokalisty, ale jego córki Apple (ang. apple – jabłko).

 

 

 

 

 

 White Shadows

Utwór wydany jako 6 singel z płyty i został wydany w 2007 roku i tylko w Meksyku promując tym samym trasę w Ameryce Łacińskiej.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dyskusje o płycie klik